Αναρτήσεις σχολίων

ΣΜΥΓΓΕΕ

Αθήνα 27.11.2008

Συνάδελφοι και συναδέλφισες,
Τα blogs είναι βήματα ελεύθερης έκφρασης και η ανωνυμία εξασφαλίζει τη δυνατότητα αυτής της έκφρασης.

Τα κείμενα που εκφράζουν το Δ.Σ. του ΣΜΥΓΓΕΕ, είναι αυτά που αναρτώνται στο blog με την υπογραφή του Συλλόγου.

Τα σχόλια που αναρτώνται εκφράζουν τους συντάκτες τους.

Τα σχόλια που είναι συκοφαντικά ή υβριστικά θα αποσύρονται από το Δ.Σ. του ΣΜΥΓΓΕΕ.

Ήταν Ιούνης του 1987...

Ήταν Ιούνης του 1987, είχα έρθει για μια δουλειά στη Γενική Γραμματεία Λαικής Επιμόρφωσης...

Τι υπηρεσία είναι αυτή? Σε ποιόν πλανήτη ανήκει?
Έχω πέσει απ΄τα σύννεφα, είμαι εδώ τόση ώρα η δουλειά μου έχει τελειώσει και δεν λέω να ξεκολλήσω και να φύγω!

Τι χρώματα κατακλύζουν τη ζωή των ανθρώπων που δουλεύουν εδώ?
Πόρτες κόκκινες, κίτρινες, μωβ, μπλε ανοιχτές διάπλατα!
Πίνακες ανακοινώσεων, καλύπτουν τους τοίχους των γραφείων!
Τεράστιοι, αρμονικά συνδυασμένοι με τα χρώματα των επίπλων , με καρφιτσωμένες χρωματιστές αφίσες από προγράμματα και εκδηλώσεις που έγιναν!
Τεράστιες γλάστρες με φυτά μέσα στα γραφεία και τα γραφεία τοποθετημένα στους χώρους, με τρόπο ασύμμετρο, ώστε να εξυπηρετούν την εργονομία του χώρου, την έμπνευση, τη δημιουργικότητα και την συνεργασία μεταξύ των συναδέλφων!!!
Κάποιοι έχουν ανοιχτά και ραδιόφωνα!
Μουσική ή ειδήσεις σε χαμηλό τόνο κατακλύζουν το χώρο και σε συνδέουν με την πραγματικότητα…
Και οι εργαζόμενοι?
Τι κάνουν οι εργαζόμενοι?
Τρομερή κινητικότητα υπάρχει σε όλους τους χώρους.
Άνθρωποι πάνε κι έρχονται στα γραφεία, και στους διαδρόμους.
Κρατάνε χαρτιά, κανονίζουν μετακινήσεις στην επαρχία, μιλάνε δυνατά και ζωντανά στα τηλέφωνα, γελάνε και δουλεύουν!!!
Μάλιστα, δουλεύουν, δεν χρειάζεται να το τσεκάρεις, φαίνεται!!!.

Σ’ ένα ανοιχτό γραφείο,7-8 άνθρωποι συνεργάζονται, και μεσ’ τις κουβέντες τους ακούς κάποιον που λέει όλο κάτι για το Νομό: «… πόσο ανάγκη έχει ο Νομός, γιατί είναι ακριτικός, νησιωτικός Νομός και οι άνθρωποι είναι δύσκολο να μετακινούνται στις πόλεις και πρέπει να γίνουν τα σεμινάρια και ο πολιτισμός πρέπει να πάει σ’ αυτούς, αφού δεν μπορούν να πάνε αυτοί να τον βρούνε…»
Κάποια στιγμή έχουν καταλήξει, σηκώνεται .
«Λοιπόν , θα σας περιμένουμε!»
«Εντάξει κ. Νομάρχη!!!»
Φεύγει, χωρίς τυμπανοκρουσίες, βγαίνει απ’ το διάδρομο και φεύγει! Χωρίς να περάσει απ’ το γραφείο του Γενικού!
Άρα το σύστημα δουλεύει και ο Νομάρχης το ξέρει και το εμπιστεύεται!!!!!!!

Στη μεσαία αίθουσα, κάποια συνεδρίαση γίνεται, συμμετέχουν όλοι με κέφι και δυναμισμό και προσπαθούν να καταλήξουν κάπου…κάτι ετοιμάζουν , ακούω κάτι για μια ημερίδα…
Και ξάφνου, έρχεται μια κοπέλα απ΄το βάθος του διαδρόμου και μπαίνει στην αίθουσα, της κάνουν χώρο και κάθεται μαζί τους, ζητάει το λόγο και κάτι λέει,
συνεχίζουν να συζητούν και ακούω κάποιον να λέει στην νεοφερμένη:
«Μα αυτό το συζητήσαμε Γενικέ προηγουμένως, έχουμε πάρει απόφαση!»
Κι αυτή απαντάει: «Εντάξει, συνεχίζουμε!»
Κάποια στιγμή το ίδιο αθόρυβα όπως ήρθε, σηκώνεται και βγαίνει.

Το μυαλό μου έφυγε και γύρισε πίσω…3 χρόνια πριν…

Έχοντας ζήσει ένα χρόνο στην επαρχία και ζώντας τη Λαϊκή Επιμόρφωση από κοντά, είχα κάνει μακρινές αποστάσεις στα ορεινά μέρη του νομού, σε δρόμους επαρχιακούς και δύσκολους, πάνω στα βουνά με χειμωνιάτικο καιρό και σκοτάδι απ’τις 5 το απόγευμα ,για τις εκδηλώσεις της Λ.Ε…
Και δεν το κρύβω, είχα εκπλαγεί κι είχα συγκινηθεί κι είχα συνταραχθεί,
όταν έφτασα την πρώτη φορά στο προορισμό της εκδήλωσης, μαζί με άλλους δύο «ωραίους τρελούς».
Εγώ ένα παιδί της πόλης,(που όσα και να είχα στερηθεί, λόγω οικονομικής τάξης στην οποία ανήκα, δεν έπαυα να έχω την «πολυτέλεια» της Αθήνας με ό,τι αυτό σήμαινε εκείνη την εποχή…),
όταν λοιπόν έφτασα στον προορισμό μας ,
αντίκρισα ένα μικρό φτωχό χωριό, σκοτεινό και παγωμένο και στη μέση του χωριού, ένα φωτισμένο καφενείο….
Όλο το χωριό ήταν εκεί!!!
Άντρες, γέροντες, παραδοσιακοί με την τοπική τους ενδυμασία και τ’ άσπρα τους γένια και μαλλιά, γυναίκες νέες με τα μωρά στην αγκαλιά και μεγαλύτερες, ηλικιωμένες, νέοι και κοπέλες…
Είχανε φουλάρει την ξυλόσομπα με ξύλα ,προσπαθούσανε να ζεσταθούνε και περιμένανε…
Η εκδήλωση ήταν για τη Γυναίκα και το νέο οικογενειακό δίκαιο!
Κράτησε δυό ώρες και δεν έφυγε κανένας, ούτε οι γέροντες που’χαν ζήσει 70 και 80 χρόνια και δεν είχαν ακούσει ποτέ λέξη για τη θέση της γυναίκας κι άλλα τέτοια περίεργα!!!
Φύγαμε με δυσκολία απ’ τις ερωτήσεις που είχαν και την όρεξη για συζήτηση, γιατί η νύχτα έπεφτε και είχαμε το δύσκολο δρόμο της επιστροφής….

Αυτή λοιπόν ήτανε η «επαρχία»… και τόσο διψάγανε οι άνθρωποι για τα αυτονόητα…

Κάποιος με σκούντησε ευγενικά: «Μπορώ να σας βοηθήσω, σας βλέπω τόση ώρα που κοιτάτε γύρω-γύρω, θέλετε κάτι?»

«Ξύπνησα» απότομα και ξαναβρέθηκα στο διάδρομο της Λαϊκής Επιμόρφωσης, να παρακολουθώ τη ζωή μιας Δημόσιας υπηρεσίας που για πρώτη φορά μ’ έκανε να σκεφτώ την έννοια της κυψέλης!
Είχα αυτή τη λέξη και την έννοια να τη σκεφτώ απ’ το Δημοτικό, όταν κάναμε στη Φυσική Ιστορία για μέλισσες…
Από τότε δεν την ξανασκέφτηκα, ούτε την ξανασυνάντησα ποτέ στη ζωή μου… ως τη στιγμή που μπήκα στη Λαϊκή Επιμόρφωση…

Ώστε όλα αυτά στην επαρχία από δω ξεκινούν!

Ξεκίνησα να φύγω.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΕΔΩ!!!!
(προχωρώ και σκέφτομαι)
Αποκλείεται να γυρίσω στη μίζερη, σκοτεινή και γραφειοκρατική καθημερινότητά μου!
Αποκλείεται να γυρίσω στους μπεζ, άχρωμους τοίχους , τους άδειους από οποιοδήποτε χρώμα, στη σιωπή, στα στοιβαγμένα γραφεία στη σειρά, στους μουτρωμένους και βαριεστημένους συναδέλφους που δεν τους συνδέει η χαρά της δουλειάς αλλά η αγωνία του προϊσταμένου και το άγχος ενός 8ώρου που δεν περνάει.
Υπάρχουν Δημόσιες υπηρεσίες που είναι αλλιώς!
Και σιγά-σιγά ίσως γίνουν όλες έτσι!!!
Θα δουλεύεις και θα χαίρεσαι, θα βλέπεις χειροπιαστά τα αποτελέσματα της δουλειάς σου, θα δουλεύεις σ’ένα περιβάλλον που δεν θα σε οδηγεί στον ψυχολόγο, και οι προϊστάμενοι θα συντονίζουν και θα διευκολύνουν
και οι ηγεσίες
Οι πολιτικές ηγεσίες του χώρου, θα σέβονται τους εργαζόμενους και θα τους εμπιστεύονται, θα θέλουν να τους εμπνέουν να δίνουν στη δουλειά τον καλλίτερο εαυτό τους, χωρίς τρομοκρατία και χωρίς εξευτελισμούς!!!

Ώσπου όμως να γίνουν όλα αυτά,
ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ!

Και ήρθα.
Έχουν περάσει 21 χρόνια από τότε.
Είμαστε στο 2008.
Τέσσερα χρόνια μετά το 2004 που ανέλαβε η κυβέρνηση και διόρισε Γ.Γ τον κ.Τσαμαδιά και 24 χρόνια μετά το 1984 του Όργουελ.

Οι τοίχοι έχουν βαφτεί άσπροι.
Οι πίνακες ανακοινώσεων έχουν καθαιρεθεί (ως ανατρεπτικός διάκοσμος μάλλον).
Οι πόρτες αντικαταστάθηκαν και βάφτηκαν σε χρώματα ουδέτερα και ομοιόμορφα.
Η κεντρική αίθουσα συνεδριάσεων, ανακαινίστηκε! επιπλώθηκε πολυτελώς και κλειδώθηκε!
Χρησιμοποιείται μόνο για υποδοχή επισήμων!
Το ίδιο συνέβη και στην αντίστοιχη κεντρική αίθουσα του 3ου ορόφου.
Δεν μπορεί κανείς να μπει μέσα χωρίς άδεια του Γενικού!
Οι θέσεις εργασίας αυξήθηκαν ανά γραφείο, με επακόλουθο τα τραπέζια-γραφεία, να τοποθετηθούν σε απόσταση αναπνοής το ένα απ’ το άλλο και κατόπιν οδηγιών του Γενικού σε συγκεκριμένες θέσεις,
γιατί οι υπάλληλοι, δεν είναι ικανοί, ούτε για το πού θα κάτσουν να αποφασίσουν.
Οι πόρτες των γραφείων είναι κλειστές.
Σπάνια κυκλοφορεί κανείς στο διάδρομο.
Αν ανοίξει καμιά πόρτα, βλέπεις ανθρώπους σκυθρωπούς να κάθονται στα γραφεία τους.
Αν πας στο γραφείο τους σε κοιτάνε άλλοι με άγχος, άλλοι με ενόχληση και αγωνία και άλλοι δεν σου απευθύνουν καθόλου το λόγο,
όχι γιατί τους καθυστερείς, αλλά γιατί ανά πάσα στιγμή, μπορεί να ξεπροβάλλει ο Γενικός και να αρχίσει να προσβάλει και να μειώνει τον υπάλληλο χωρίς κανένα λόγο.
Κανείς δεν συνεδριάζει πουθενά, παρά μόνο αν το γνωρίζει και το επιτρέπει ο Γενικός.
Κανείς δεν κανονίζει τίποτα για τίποτα, γιατί μόνο ο Γενικός αποφασίζει για όλα.
Κανένας Νομάρχης και Δήμαρχος δεν συνεργάζεται με κανένα τμήμα, όποιος έρθει, κατευθύνεται στο γραφείο του Γενικού και μόνον!
Τα περισσότερα προγράμματα έχουν σταματήσει, ή έχουν περάσει σε άλλες δομές αυστηρά ελεγχόμενες από τον Γενικό.
Άλλα πάλι έχουν διαφοροποιηθεί ως προς τη φυσιογνωμία τους και οπωσδήποτε δεν αποφασίζουν οι εργαζόμενοι για το προφίλ τους και την ύπαρξή τους.
Η Λαϊκή Επιμόρφωση έχει αλλάξει και όχι μόνο όνομα…

Κανείς δεν την περιμένει σε κανένα χωριό, κανείς δεν προσβλέπει σ’ αυτήν.
Ούτε φτωχοί, ούτε κοινωνικά αποκλεισμένοι, ούτε αναλφάβητοι, ούτε άνθρωποι χωρίς κατάρτιση και κοινωνικές δεξιότητες βλέπουν σ’αυτήν ένα σωσίβιο για να πιαστούν και να επιπλεύσουν.
Όλα είναι τυπικά και απόμακρα, όλα σχεδιάζονται και υλοποιούνται με βάση τις απόψεις του κ. Γενικού και την απορρόφηση πόρων της κοινότητας.
Όσο γίνονται έτσι όλα, όσο μπαίνουν τα προαπαιτούμενα και τα στατιστικά και οι βεβαιώσεις σε πρώτο και κύριο λόγο, τόσο σε λίγο όλα όσα παρέχει, η « Εκπαίδευση Ενηλίκων» ή «η Διά Βίου Εκπαίδευση», θα είναι ολόιδια με όσα οι υπόλοιποι θεσμοί της εκπαίδευσης και της κοινωνίας παρέχουν στους ανθρώπους και είναι αυτοί οι θεσμοί, που άφησαν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων απέξω.
Και πάλι απέξω θα’ναι…

Οι αριθμοί της Γενικής Γραμματείας ευημερούν.
Οι υπάλληλοι είναι δυστυχισμένοι και αγανακτισμένοι.
Οι περισσότεροι είναι περιθωριοποιημένοι και κάποιοι εντελώς αυθαίρετα και άδικα θύματα διακριτικής μεταχείρισης είναι χαρακτηρισμένοι, τεμπέληδες, ανέντιμοι και περιττοί.

ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Και…
Πιστεύω ότι αν εξαιρέσεις την επιτακτική ανάγκη του ανθρώπου να εργάζεται για ευνόητους λόγους,

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΕΔΩ…

Μια σύντομη εικόνα της "υπάρχουσας κατάστασης" στην Υπηρεσία

Μετά τους πρόσφατους χειρισμούς της Διοίκησης της Υπηρεσίας στις κρίσεις προϊσταμένων, ή μάλλον με αφορμή αυτούς τους χειρισμούς, αναρωτιόμαστε:
Υπάρχουν άραγε ζητήματα για διερεύνηση από τα διοικητικά δικαστήρια ; Η απάντηση είναι θετική, όμως για μας, δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Εμείς αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια είναι η πλήρης διάλυση , αλλοτρίωση και διάβρωση μιας υπηρεσίας που για τις πολιτικές ηγεσίες μπορεί να μην είναι μείζονος σημασίας, αλλά είναι για τον μέσο πολίτη αυτής της χώρας.
Ο Γενικός Γραμματέας κ. Κ. Τσαμαδιάς άλλωστε δεν έκρυψε την άποψή του. Σε πρόσφατη ερώτηση μας και αντίστοιχο έγγραφο, που αφορούσε στην Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων με την μετατροπή των γραφείων μας σ΄ ένα εκτεταμένο εργοτάξιο, απάντησε πως εφαρμόζει την δημιουργική καταστροφή. Η δημιουργική καταστροφή (νεοφιλελευθερισμός) υποστηρίζει πως αφήνεις το παλιό να αυτοκαταστραφεί μη στηρίζοντάς το και ενισχύεις το καινούργιο, που σ΄ αυτό επενδύεις και προσδοκάς οφέλη.
Πάνω – κάτω αυτό εφάρμοσε ο πολιτικός μας προϊστάμενος.
Όχι μόνον άφησε την υπηρεσία να μαραζώσει αλλά με συστηματικές πολιτικές και διοικητικές επιλογές άφησε στη γωνία τους μόνιμους υπαλλήλους, έργα που έτρεχαν και ήταν σαφώς ωφέλιμα για τους πολίτες τα έκοψε ή τα αλλοίωσε, απαξίωσε ανθρώπους και διαδικασίες. Χαρακτηριστικό είναι πως δεν δίστασε να δηλώσει σε μέλη του Δ.Σ. , ΄΄ τους περισσότερους από εσάς δεν μπορώ να τους απολύσω και βρίσκονται εδώ, ας καθίσουν λοιπόν να τρώνε τα λεφτά του ελληνικού λαού που τους πληρώνει το μισθό τους, χωρίς τουλάχιστον να γίνονται εμπόδιο στο έργο που επιτελείται…’’.
Ταυτόχρονα ενίσχυσε το καινούριο, επέλεξε έργα που ήταν ήδη έτοιμα να τρέξουν με χρηματοδότηση της Ε.Ε. και:

• Προσέλαβε στη κεντρική δομή του ΙΔΕΚΕ ……..συμβασιούχους με βασικό κριτήριο την καταγωγή τους από την Φθιώτιδα, εκλογική περιφέρεια που πολιτεύεται ο ανιψιός του, γιος του στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού κ. Σταϊκούρα ( παρεμπιπτόντως έψαξε πολύ ο Πρωθυπουργός για τους στενούς του συνεργάτες;)
  
• Στελέχωσε επιτροπές και ομάδες έργου με προσωπικές του επιλογές από
  α) Χαροκόπειο Παν/μιο στο οποίο έγινε καθηγητής τον Ιούλιο του 2004,
  β) Φθιώτιδα, η εκλογική περιφέρεια που λέγαμε πιο πάνω
  γ) Μαθηματικούς, ως Μαθηματικός ο ίδιος.
  
• Ανάλωσε 250.000,00 € για διαμόρφωση και αναδιαμόρφωση και ξανά διαμόρφωση συγκεκριμένων χώρων, των γραφείων του! Ναι , πληθυντικός αριθμός, γιατί σεμνά και ταπεινά ο κ. Τσαμαδιάς έστησε τρία υπερπολυτελή γραφεία για τον εαυτό του με τα λεφτά του ελληνικού λαού στην προκειμένη περίπτωση να αποκτούν άλλη σημασία. (Η οφειλή από την προηγούμενη διαρρύθμιση του γραφείου του ανέρχεται στα 100.000,00 €)
  
• Δεν παραλείπει να μας θυμίζει πως ήρθε και μας ξεβρόμισε, κάνοντας πως δεν βλέπει την αθλιότητα των υπόλοιπων χώρων, που βρίσκονται σε κατάσταση που είναι έξω από κάθε κανονισμό αλλά και έννοια της Υγιεινής και Ασφάλειας των εργαζομένων
  
• Κυκλοφορεί διαφημιστικά φυλλάδια που συγκρίνουν το έργο του με το έργο της προηγούμενης Κυβέρνησης, που μόνο γέλιο μπορούν να προκαλέσουν τα στημένα νούμερα, ακόμα και στους πλέον καλόπιστους αναγνώστες τους.
  
• Πολλές φορές έχει αναφερθεί σε στοιχεία που έχει για οικονομικές ατασθαλίες της προηγούμενης Διοίκησης, ωστόσο ποτέ δεν τα αξιοποίησε, ως όφειλε, με την κλήση εισαγγελέα, όπως επανειλημμένα του πρότεινε ο Σύλλογος . Μετά από 4,5 χρόνια το εύλογο συμπέρασμα είναι πως είτε δεν είχε τέτοια στοιχεία είτε είχε και με κάποια συναλλαγή τα ξέχασε……Εμείς πάντως τον προκαλούμε πάλι, διότι δεν έχουμε κανένα λόγο να καλύψουμε κανέναν, ούτε για τώρα, ούτε για πριν, ούτε για μετά.
  
• Τελευταία κυκλοφόρησε το νέο σήμα της υπηρεσίας, της Δημόσιας Υπηρεσίας, που για φόντο έχει έναν πυρσό. Όχι δεν του ξέφυγε, όχι δεν είναι η Ολυμπιακή δάδα, όχι δεν είναι ο Πυρσός Γρεβενών!!! Είναι η παραπομπή στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Είναι η άποψη της δεξιάς πως το Κράτος της ανήκει. Άλλωστε ο κ. Τσαμαδιάς, όταν έβαφαν τις πόρτες της υπηρεσίας και ένας υπάλληλος είχε άλλη γνώμη για το χρώμα, του είπε : Καλά ήρθα εγώ στο σπίτι σου να σου πω τι χρώμα θα βάψεις τις πόρτες;

Έπρεπε να την είχαμε αξιολογήσει πολύ σοβαρότερα την ερώτηση αυτή. Έτσι ακριβώς λειτούργησε η πολιτική ηγεσία όλα αυτά τα χρόνια. "Σαν στο σπίτι τους!"

το Δ.Σ.